نوای اهواز

اعتقاد شهید این بود که این سازمان مردمی ( حفظ سنگر مسجد) می بایست به صورت رسمی در سراسر کشور ایجاد شود تا انقلاب اسلامی بیمه گردد.علاوه بر موارد فوق، ایشان مطالعات بسیاری در زمینه های علمی، دینی، اخلاقی، فلسفی، عرفانی، قرآن و حدیث و تاریخی خصوصا تاریخ اسلام داشتند. کتابخانه شخصی اش، خلاصه برداری های کتابهای مورد مطالعه اش و یادداشت های متنوعش که به یادگار مانده است خود گواه تلاش همیشگی اش بر آموختن و تعلّم می باشد.

 در عین فرماندهی، از شهرت فراری بود. در عین قاطعیت، مهربان بود. سادگی ظاهر و تواضعش، دنیایی تعلیم بود. آنجا که ظرف های غذای یارانش را مخفیانه می برد و می شست. او نفس خویش را کشته بود، در آخرین وداع با خانواده، هنگام رفتن به طور بی سابقه ای درب منزل را محکم می بندد و می رود تا تعلق خود را به خانواده بریده، به خدا بپیوندد، تعلق حبّ خانواده که خود در نامه ای می گوید: من خانواده ام را دوست دارم، علاقه دارم، چطور می شود کسی به زن و بچه اش علاقه نداشته باشد؟ اما تا کجا؟ تا وقتی که محبت بالاتری مطرح نباشد. آری من خدا را هم دوست دارم، من به ائمه هم محبت و عشق و علاقه دارم و مطیع آنها هستم حاضرم برای رضای آنها سالیان سال آواره کوه ها، بیابان ها، دره ها و دریاها شوم (1) 

و  او که شیفته شهادت بود این بار یعنی در زمستان 1365 (پس از بارها حضور در جبهه ها و عملیات ها) به وصال نزدیک می شود و در عملیات کربلای چهار در خط اول و مقدم جبهه در همان جایی که نیروهای لشکر 7 ولی عصر (عج) حضور دارند رئیس ستاد لشکر نیز یعنی سردار موسی اسکندری حاضر است و در همین عملیات (که در برابر منطقه جزیره مینو آبادان شکل گرفت) حضورش ابدی می شود به ابدیت تاریخ تا در قیام قیامت، گواه و حجتی باشد برای همگان. و خداوند 2 خواسته او را اجابت می کند ]شهادت + سالها آوارگی در بیابان ها[ به این ترتیب در سال 1337 تولد و در سال 1365 شهادت برایش رقم  می خورد و تقدیر بعدی مفقود شدن است، 10 سال تمام کسی از سردار خبری ندارد و چون احتمال اسارتش به دست عراقی های بعثی کافر داده می شد برای حفظ جان ایشان، مراسمی و یادکردی برپا نشد پوستری چاپ نشد، حرفی زده نشد .. 10 سال انتظار بازگشت سردار از اسارت ... .

اما در بهمن 1375 بود که خبر رسید سردار بازگشت ...

بازگشت با پیکری سوخته شده در راه خدا، پیکری قطعه قطعه شده در راه حفظ دین خدا و انقلاب اسلامی به رهبری  ولایت فقیه.

بازگشت به همراه تعدادی دیگر از شهداء مفقود؛ بازگشت تا طلوعی دوباره داشته باشد، طلوعی و حضوری از جنس دیگر. آشنایان، دوستان و مریدانش به هر صورت که توانستند خود را برای مراسم تشییع و بزرگداشت رساندند (آنها که نتوانستند از جاده دل به همراهی توفیق پیدا کردند) مراسم تشییعی که شهدا نیز در آن حاضر بودند. (2) آری پیکر مطهر سردار در تاریخ16/11/75 پس از سالها مجاهدت، در کنار برادر شهیدش مهدی اسکندری و سایر دوستان، همرزمان و شاگردان شهیدش در بهشت شهداء اهواز به خاک سپرده شد.

و اکنون نیز مشتاقانش عاشقانه به زیارت مزارش می روند و خدا را به او قسم می دهند و خدا، خواسته آنان را از برکت خون مظلومانش، اجابت  می فرماید.

خاطراتی از سردار پاسدار شهید موسی اسکندری

جذبه ایمان!

علی محمد صباغیان در رابطه با ویژگی های شخصیتی شهید اسکندری می گوید:گاهی از در مسجد تا منزلش با او قدم

می زدیم. در مسیر، آدمهایی بودند که نبش کوچه ها می ایستادند. باور کنید، زمانی که با آقا موسی بودیم، یا وقتی که از آنجا می گذشت، این افراد خودشان را از آقا موسی پنهان می کردند. من یک لحظه فکر می کردم، چرا از آقا موسی می ترسند؟ آقا موسی که کاری به آنها نداشت؟ بعد احساس کردم، آنها از وجود آقا موسی شرم و حیاء داشتند، خودشان را پنهان می کردند. اصلا به خودم می گفتم: الله اکبر! چی در وجود این بشر است؟ ... آری، اگر کسی با خدا مرتبط باشد، خداوند محبت آن شخص را در دل تمام دوستان و دشمنان او قرار می دهد. این ویژگی را در وجود نماز شب خوان ها دیده ام و شهید موسی اسکندری از همین افراد بود.

مثل آقا موسی

حاج حمید اسکندری از همرزمان شهید از انس او با قرآن اینچنین یاد می کند:یکی از پرسنل به من گفت: من آقا موسی را نمی شناختم و او را ندیده بودم؛ ولی می دانستم که رئیس ستاد لشکر 7 ولی عصر (عج) است. شنیده بودم؛ در هر فرصت کمی که به دست می آورد، قرآن می خواند.

یک روز در ایستگاه راه آهن تهران، موقع سوار شدن مشاهده کردم؛ یک نفر با لباس بسیجی گوشه ای نشسته است و قرآن می خواند. زمانی که باید سوار قطار می شدیم من پیش خودم گفتم: این مثل آقا موسی است، که از کمترین فرصت استفاده کرده و قرآن می خواند. این در دلم بود تا اینکه رفتم سوار قطار شدم. بعد ایشان در همان کوپه ای آمد که من بودم. نامش را پرسیدم. گفت: من موسی اسکندری هستم.

ناله ای از درون قبر

خبری از 10 سال بعد

شهید هرمزی نیز از آخرین دیدارش با آقا موسی روایت می کند:سردار شهید آقا موسی اسکندری از دوسان نزدیک اینجانب بود. پیش از اعزام رزمندگان به منطقه عملیاتی کربلای 4 خدمت ایشان رسیدم و گفتم: آقا موسی! مواظب برادرم سیامک باش. او فرمود: خیالت راحت باشد. من او را همراه خودم می آورم. عجبا! که هر دو در این عملیات مفقود شدند و اینک پس از ده سال، شهید آقا موسی، برادرم شهید سیامک هرمزی را نیز با خود به میهن اسلامی آورد و با یکدیگر تشییع شدند.

نسخه شفابخش سردار شهید

یکی از یاران سردار شهید موسی اسکندری از نسخه شفابخش او و حل مشکلش میگوید:سه سال پیش از اینکه پیکر پاک آقا موسی را پس از مدتها بیاورند، او را در خواب دیدم. من حاجتی داشتم و نزدیک به ده سال بود که من صاحب فرزند نمی شدم. آقا موسی در خواب به من گفت: راستی آن دعای شما مستجاب شده یا نه؟ گفتم: نه. ادامه دادم: آقا موسی! چه کنم؟ آقا موسی با اطمینان گفت: شما فقط توسل به حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) بکن؛ اگر توسل کنی، مشکلت حل می شود. مدتها گذشت و من هم به نسخه شهید عمل کردم؛ توسل کردیم و دعا کردیم و دعایمان مستجاب شد و خدا پسری به ما عطا کرد.

محافظ سرسخت بیت المال

همسر شهید اسکندری با ذکر دو خاطره زیبا از اوج پایبندی و حساسیت او به رعایت حقوق دیگران یاد می کند: موسی در استفاده از بیت المال خیلی حساس بود. یکبار پسرم مهدی مریض شده بود و به دلیل بمباران شهر وسیله ای نبود که او را به بیمارستان ببریم. ماشینی که سپاه در اختیار موسی قرار داده بود بیرون خانه پارک شده بود اما موسی اجازه نمی داد مهدی را با آن به بیمارستان ببریم. حال مهدی دائم بدتر می شد، تا اینکه پدر موسی به او گفت: «معادل کرایه تاکسی برای بیت المال کنار بگذار و مهدی را با ماشین سپاه به بیمارستان ببر.» موسی هم چون چاره ای نبود قبول کرده و او 80 تومان کنار گذاشت تا مهدی را به بیمارستان ببریم. 

سکه را پس بده!

همچنین بار دیگر؛بانک اعلام کرده بود که به قیمت دولتی سکه بهار آزادی تحویل می دهد. من هم با اجازه موسی برای گرفتن سکه به بانک رفتم اما دیدم ازدحام مراجعه کنندگان به حدی است که برای گرفتن سکه ساعتها باید توی صف بمانم. من چون در بانک آشنا داشتم بدون صف سکه گرفتم و به خانه آمدم. موضوع را که به موسی گفتم خیلی ناراحت شد و گفت چون حق دیگران را رعایت نکرده ای سکه را پس بده. من هم به اصرار او سکه را پس دادم.

قرآن جیبی

با لندکروز از یکی از ماموریت‌ها به شهر برمی‌گشتیم و من رانندگی می‌کردم. موسی قرآنش را از جیب پیراهنش در آورد و شروع به خواندن قرآن کرد. بین راه کسانی را که کنار جاده منتظر بودند سوار‌کردیم. یکی از رزمندگان پس از اینکه وارد شد سلام کرد و کنار موسی نشست. موسی جواب سلامش را نداد. من با شناختی که از موسی داشتم تعجب کردم که چرا موسی جواب سلام او را نمی‌دهد وقتی مسافران را پیاده کردم و آن رزمنده خداحافظی کرد موسی آهسته پاسخ او را داد و تعجب دوچندان شد پس از مدتی که دقت کردم دیدم چشمهای موسی از اشک سرخ شده است او آنقدر غرق در قرائت قرآن بود که اصلا سوار شدن مسافر را احساس نکرده تا جواب سلام او را بدهد. او روح و جانش را با قرآن صیقل داده بود و شاید از جمله کسانی بود که قرآن را در وجودش احیا نمود. این قرآن شاهد عاشقانه ترین نیایشهای وی حتی پس از شهادتش بود. چرا که پس از 10 سال تنها نشان شناسایی پیکر مطهر شهید شد. 

عاشق بسیجی‌ها

موسی عاشق بسیجی‌ها بود . در یکی از شبهای زمستان که به همراه بچه‌های گردان در محوطه‌ای خوابیده بودیم و هیچ کدام از ما روانداز نداشتیم نیمه‌های شب احساس کردم که فردی در حال پتو انداختن روی بچه‌ها است. نگاه کردم و در تاریکی موسی را شناختم که روی بیش از صد نفر پتو می‌انداخت . حالا خدا می‌داند که با چه مشقتی واز کجا این پتو‌ها را برای بچه‌ها پیدا کرده بود . او خود را نسبت به وضعیت بچه‌ها مسئول می‌دانست.

مرد فولادی

غروب قبل از عملیات کربلای ۴ بود . نزدیک اذان مغرب بود.کنار جاده آقا موسی را دیدم که ایستاده و با حرارتی وصف ناشدنی مشغول کارکردن و  تهیه مقدمات عملیات است.یکی دو تا از راننده های لشکر به من گفتند:((ما تعجب می کنیم که آقا موسی یک هفته است که نخوابیده.می گفتند:آقا موسی آدم عجبی است و مانند این است که از فولاد ساخته شده است.

پی نوشت:

1- و بدین ترتیب 10 سال ]دی ماه 1365(شهادت) تا زمستان 1375 پیدا شدن پیکر مطهرش[ در بیابان ها پیکر پاکش، مفقود می شود.

2- یکی از برادران شهدا می گوید: قبل از تشییع پیکر مطهر سردار شهید، شهدای مسجد از جمله برادر شهید خود را در عالم رویا می بیند که برای تشییع پیکر مطهر مرادشان و عزیزشان «آقا موسی» به مسجد آمدند.

********************************************

نام و نام خانوادگی : موسی اسکندری

نام پدر: قربانعلی

تاریخ تولد : ۱۳۳۷/۰۳/۰۷

تاریخ شهادت : ۱۳۶۵/۱۰/۰۴

محل  تولد : اهواز

محل شهادت :جزیره سهیل

*****************************************

۲.مسول شورای هماهنگی مساجد

۳.  موسس لشکر قدس جوانان

۴. دانشجوی رشته الهیات دانشگاههای اهواز و فردوسی مشهد

۵.مسسول بسیج منطقه ۱۵ اهواز

۶.مسول آموزش بسیج اهواز

۷.مسول واحد فرهنگی بنیاد شهید خوزستان 

۸.مسول آموزش سپاه منطقه ۸ خوزستان و لرستان

۹.مسول آموزش تیپ امام حسن(ع)

۱۰.رییس ستاد لشکر ۷ ولیعصر(عج)